Bir zamanlar, derin maviliklerin altında, sihirli bir şehir vardı. Bu şehir, balıkların şarkılar söylediği, mercanların dans ettiği ve denizkızlarının güldüğü bir yerdi. Ama en önemlisi, her tarafın parıl parıl parladığı bir yerdi. Bu parıltılar, şehri aydınlatır, neşe getirir ve her şeyi daha güzel yapardı. Şehrin en önemli koruyucusu ise Prens Korsan Ayı'ydı. Prens Korsan Ayı, pembe renkli, altın bir taç takan ve korsan göz bandı olan cesur bir ayıydı. Onun koleksiyonunda 37 farklı taç vardı ve hepsini çok severdi. Ayrıca, orman hayvanlarıyla konuşabiliyor, balı sevdiği kadar da arkadaşlarına yardım etmeyi seviyordu.
Bir sabah, Prens Korsan Ayı uyandığında bir şeyler farklıydı. Şehrin parıltıları azalmıştı! Normalde her yer gökkuşağı gibi parıldarken, şimdi soluk ve donuk görünüyordu. "Aman Tanrım!" diye bağırdı Prens Korsan Ayı. "Bir şeyler ters gidiyor!" Hemen en sevdiği balından yapılmış çayını içti ve ne olduğunu anlamak için yola koyuldu.
Şehrin en uzak köşesine doğru yüzerken, buz gibi suları seven, mavi kulaklı, sevimli bir kutup ayısı olan Pola ile karşılaştı. Pola, Kuzey Işıkları'nın rengini değiştiren tüylere ve benzersiz şekillerde kar taneleri yaratma yeteneğine sahipti. Pola, Prens Korsan Ayı'na "Ne oldu? Neden böyle telaşlısın?" diye sordu.
Prens Korsan Ayı, "Şehrimizin parıltıları kayboluyor! Bir şeyler yapmalıyız!" diye cevap verdi. Pola, "Ben de aynısını fark ettim. Sanırım birlikte çalışmalıyız!" dedi. Böylece, Prens Korsan Ayı ve Pola, bu gizemi çözmek için birlikte çalışmaya karar verdiler. İlk olarak, şehrin en parlak yerine gittiler, ama parıltıların kaynağını bulamadılar.
Gizemli maceraya atılan ikili, şehrin en eski ve en karanlık köşesine ulaştılar. Orada, üç gözlü, minik ve kıpır kıpır bir uzaylı olan Nuny ile karşılaştılar. Nuny, fıstık ezmeli sandviçleri çok severdi ve uzay gemisiyle gökyüzünde dolaşırdı. Aynı zamanda, görünmez gökkuşağı dalgalarını görebiliyordu. Nuny onlara, parıltıların bir girdap tarafından emildiğini söyledi. "Ama bu girdap nerede?" diye sordu Prens Korsan Ayı.
Nuny, "Benim minik uzay gemim, bu girdabın nerede olduğunu gösterebilir!" dedi. Hep birlikte, Nuny'nin uzay gemisine atladılar ve girdabın peşinden gittiler. Girdap, şehrin en karanlık noktasında, devasa ve karanlık bir dönme hareketi yapıyordu. Şehrin tüm parıltılarını emiyordu! Pola ve Prens Korsan Ayı, girdabı durdurmak için ne yapacaklarını bilemiyorlardı.
O sırada, Nuny'nin üçüncü gözü parladı. "Gökkuşağı dalgalarını görüyorum!" diye çığlık attı. "Bu dalgalar, prenseslerden geliyor!" Prens Korsan Ayı ve Pola birbirlerine baktılar. "Prensesler mi?" diye sordular. Nuny, "Evet! Onların özel parıltıları var!" diye cevap verdi. "Eğer prensesleri bu girdaba getirirsek, parıltılarını kullanarak onu durdurabiliriz!"
Hemen harekete geçtiler! Nuny'nin uzay gemisiyle, tüm prensesleri topladılar. Her prensesin kendi özel parıltısı vardı. Bazıları pembe, bazıları mavi, bazıları sarı... Prensesler, girdabın yanına geldiler ve parıltılarını birleştirdiler. Girdap, yavaş yavaş küçülmeye başladı. Prenseslerin parıltıları, girdabın karanlığını yendi ve şehre geri döndü! Şehir, eskisinden daha parlak parıl parıl parladı! Balıklar şarkılarına devam etti, mercanlar dans etti ve denizkızları kahkahalarını attılar. Prens Korsan Ayı, Pola ve Nuny, bu büyük başarıyı kutlamak için sıcak çikolata içtiler. Hepsi de çok mutluydu. Çünkü arkadaşlık, her şeyden daha güçlüydü!