एका उंच, ड्रेगनच्या गुहेत, जिथे ढग मऊ असतात, तिथे झुझू नावाचा एक निळा, फुगा मांजर राहत होता. झुझू एका तरंगत्या फुग्यात राहत होती, जो एका मोठ्या, चमकदार फुग्यात फिरत होता. झुझूचे केस नेहमी संगीताच्या रंगासारखे बदलत असत आणि तिचे फुगे गाणे बनून फुटत असत!
एक दिवस, चॅर्लोट, फ्रेडरिक आणि एवा यांना एका निळ्या पक्ष्याने (एवाचे आवडते) एक खास निमंत्रण दिले. निमंत्रण होते झुझूकडे, ढगांवर एका चहा पार्टीसाठी! चॅर्लोटला चहा पार्ट्या आवडतात (चॅर्लोटची आवड).
त्या तिघांनी ढगांच्या मधून आणि जादूच्या मार्गांवरून प्रवास सुरू केला. जिथे पक्षी आनंदाने उडत होते आणि फुलपाखरे नाचत होती (एवाचे आवडते). लवकरच ते ड्रेगनच्या गुहेत पोहोचले. गुहेच्या प्रवेशद्वाराजवळ, झुझूचा फुगा होता, जो एका मोठ्या, रंगांच्या इंद्रधनुष्यासारखा दिसत होता.
“या, या, आत या!” झुझूने आनंदाने म्हटले, तिचे केस संगीताच्या तालावर नाचत होते.
आत गेल्यावर, त्यांनी ढगांचे मऊ, मऊ उशा (झुझूचे आवडते) पाहिले आणि फुलपाखरांच्या आकाराचे (एवाचे आवडते) कुकीज पाहिले. झुझूने एक फुगा फुंकला आणि तो फुटल्यावर एक सुंदर गाणे ऐकू आले. चॅर्लोट, फ्रेडरिक आणि एवा खूप आनंदित झाले.
चहा पार्टी सुरू झाली. पण अचानक, वातावरण बदलले. आकाश राखाडी झाले आणि सर्वत्र शांतता पसरली. झुझूचे केस मलूल झाले, आणि तिचे फुगे आता गाणे देत नव्हते.
“अरेरे!” झुझू म्हणाली, “माझे संगीत का थांबले?”
“मला वाटते, काहीतरी गडबड आहे,” फ्रेडरिक म्हणाला, “चला पाहूया.”
त्यांनी तपासणी केली आणि त्यांना एक रागीट ढग दिसला, जो सूर्याला झाकून बसला होता. हा ढग संगीताचा आणि आनंदाचा द्वेष करत होता.
“या ढगामुळेच हे सर्व होत आहे,” एवा म्हणाली.
फ्रेडरिक म्हणाला, “मला जुन्या कथांमधील शूर योद्ध्यांची आठवण येते. त्यांनी नेहमी वाईटाचा पराभव केला.” (फ्रेडरिकची आवड).
“पण आपण लढाई नाही करू शकत,” एवा म्हणाली, “आपण त्या ढगाला मित्र बनवू शकतो.”
त्यांनी विचार केला आणि एक योजना बनवली.
त्यांनी त्या रागीट ढगाला भेटायला जाण्याचा निर्णय घेतला. ते ढगाजवळ गेले आणि त्याला म्हणाले, “नमस्कार, ढगमहाराज. तुम्ही इतके दुःखी का आहात?”
ढगाने उत्तर दिले, “मला माझे रंग हरवले आहेत!”
चॅर्लोटने विचारले, “तुम्ही तुमचे रंग कसे गमावले?”
ढगाने सांगितले, “माझे रंग, जसे लाल, पिवळे, निळे, हे सर्व आनंदी रंगांनी भरलेले होते, पण आता ते राहिले नाहीत.”
झुझू म्हणाली, “काळजी करू नका, आम्ही तुम्हाला मदत करू शकतो.”
त्यांनी ढगाला फुलपाखरांच्या आकाराचे कुकीज (एवाची आवड) दिले आणि जुन्या कथा (फ्रेडरिकची आवड) सांगितल्या. झुझूने तिच्या आठवणीतील आनंदी गाणी गायली.
झुझूने एक खास फुगा तयार केला. त्या फुग्यात सर्व रंग भरले होते, जे ढगाला हवे होते. जेव्हा फुगा फुटला, तेव्हा ढग आनंदाने हसला.
सूर्य पुन्हा चमकू लागला, आणि झुझूचे केस पुन्हा रंगांनी भरले. फुग्यांचे संगीत पुन्हा ऐकू येऊ लागले!
त्यांनी ढगाबरोबर एक मोठी, आनंदी चहा पार्टी केली. त्यांनी ओळखले की, प्रेम आणि समजूतदारपणाने काहीही बदलता येते.
त्यांनी दाखवून दिले की, एकमेकांना मदत केल्याने, सगळे आनंदी होऊ शकतात.