एका सुंदर दिवशी, तरंगत्या बेटांवर, जिथे ढग गुलाबी रंगाचे आणि तारे नाचत होते, तिथे रॉकेट पॉप नावाचे एक तेजस्वी, निळे अवकाशयान होते. रॉकेट पॉपला चमचमणाऱ्या आकाशगंगा फिरण्याची खूप आवड होती. जेव्हा तो उत्साहित व्हायचा, तेव्हा तो गुलाबी रंगाचा व्हायचा आणि त्याच्या मागील बाजूस इंद्रधनुष्याचे तुकडे साठवण्याची एक खास जागा होती. तो स्वप्नांच्या वेगाने प्रवास करू शकत होता आणि वेगवेगळ्या ग्रहांवर गेल्यावर त्याचा रंग बदलत असे.
आज, रॉकेट पॉप एका नवीन प्रवासासाठी सज्ज होते, “चला, झॉगी!” रॉकेट पॉप उत्साहाने ओरडला. झॉगी, एक गंमतीशीर, सॅल्मन रंगाचा रोबोट, नेहमीच एका आंतर-गॅलेक्टिक लपंडावासाठी तयार असायचा. झॉगी एका क्षणात १५ वेगवेगळ्या आकारात बदलू शकत होता आणि त्याच्याजवळ आपत्कालीन परिस्थितीत वापरण्यासाठी एक खास बबल मशीन देखील होती. “मी तयार आहे!” झॉगी आनंदाने म्हणाला, “आणि मला माहित आहे की आपण आज खूप मजा करणार आहोत.”
त्यांनी त्यांचे प्रवास सुरू केले. ते तरंगत्या बेटांच्या मधून झेपावले. रॉकेट पॉपने आकाशमार्गे झेप घेतली आणि झॉगी त्याच्या पाठोपाठ होता. एका क्षणात, ते एका नवीन आकाशगंगा मध्ये पोहोचले, जिथे तारे लुकलुकत नव्हते. “अरेरे, हे काय?” रॉकेट पॉप आश्चर्याने उद्गारला. “इथे तर सर्व तारे निस्तेज झाले आहेत!” झॉगीने पाहिले आणि विचारले, “काय करावे लागेल?”
तेव्हाच, त्यांना आठवले - मॉफ नावाचा एक मऊ, निळा, मऊ केस असलेला, मैत्रीपूर्ण राक्षस, जो नेहमी बेडच्या खाली बसून मऊ मऊ उशा बनवतो आणि मजेदार गोष्टी सांगतो. रॉकेट पॉप आणि झॉगी मॉफला भेटायला गेले. “मॉफ, काय चाललं आहे?” रॉकेट पॉपने विचारले. “अरे, मित्रांनो,” मॉफ म्हणाला, “या आकाशगंगेतील ताऱ्यांनी चमकणे बंद केले आहे, कारण इथे हसणे आणि आनंद कमी झाला आहे.”
“मग आपण काय करू शकतो?” झॉगीने विचारले. मॉफने उत्तर दिले, “आपण हसणे आणि आनंद परत आणायला हवा. मला आठवतंय, पृथ्वीवर, लहान मुले गाणी गातात आणि नाचतात, ज्यामुळे त्यांना खूप आनंद मिळतो.”
“अरे, मला आठवलं! प्रिया नावाची एक मुलगी आहे, जिला नाचायला आणि गाणी गायला खूप आवडते.” रॉकेट पॉप म्हणाला. “आम्ही तिच्याकडून मदत घेऊया का?” झॉगीने विचारले.
त्यांनी प्रियाला बोलावले, जी नाचायला लागली. तिने त्यांना एक खास गाणे शिकवले. तिने त्यांना सांगितले, “आनंद आणि हसणे एकत्र करा आणि मग बघा काय होतं!”
रॉकेट पॉप, झॉगी, मॉफ आणि प्रिया यांनी मिळून एका मजेदार नृत्याची योजना बनवली. त्यांनी प्रत्येक ग्रहांवर जाऊन लोकांसोबत नाचले आणि गाणी गायली. जिथे जिथे ते गेले, तिथे हशा आणि आनंद पसरला. त्या आनंदामुळे, ताऱ्यांनी पुन्हा चमकणे सुरू केले.
“पहा! तारे पुन्हा चमकू लागले!” झॉगी आनंदाने ओरडला. रॉकेट पॉपने पाहिले आणि तो उत्साहाने म्हणाला, “आपण हे करू शकलो!” मॉफ हसला आणि म्हणाला, “एकमेकांना मदत करणे किती महत्त्वाचे आहे, हे आपण शिकलो.”
प्रियाने सर्वांना मिठी मारली आणि म्हणाली, “मला खूप आनंद झाला!”
त्यानंतर, रॉकेट पॉप, झॉगी, मॉफ आणि प्रिया यांनी मिळून अनेक आकाशगंगांमध्ये आनंद पसरवला, जिथे तारे पुन्हा चमकायला लागले. त्यांनी हसणे आणि आनंदाचे महत्त्व जगाला शिकवले. आणि मग, ते नेहमीप्रमाणेच, हसत-खेळत, एका नवीन प्रवासाला निघाले. रॉकेट पॉपचा रंग बदलला, झॉगीने एक नवीन आकार घेतला, आणि मॉफने बेडखाली बसून एक मजेदार गोष्ट तयार केली. कारण, मैत्री आणि आनंद, हेच तर त्यांच्या जीवनाचे खरे रहस्य होते!