ఒకప్పుడు, చాలా దూరంలో ఉన్న నక్షత్రాల స్టేషన్ లో, జహాన్ మరియు శ్రేయ అనే ఇద్దరు పిల్లలు ఉండేవారు. జహాన్ కి బస్సులు, ట్రక్కులు, మరియు నిర్మాణ పరికరాలు అంటే చాలా ఇష్టం, అందుకే రోజూ తన బొమ్మల ట్రక్కులతో ఆడుకునేవాడు. శ్రేయకి నృత్యం అంటే చాలా ఇష్టం, మరియు ఆమె భారతీయ శాస్త్రీయ సంగీతాన్ని వినడం కూడా చాలా ఇష్టం. ఆమె రోజూ తన గదిలో నృత్యం చేసేది.
ఒకరోజు, జహాన్ తన బొమ్మల ట్రక్కులను నడుపుతూ, శ్రేయ తన నృత్యం చేస్తూ ఉండగా, ఒక వింత సంఘటన జరిగింది. శ్రేయ మంచం కింద నుండి ఒక రంగురంగుల జాడ కనిపించింది. ఆ జాడ ఒక్కో రంగులో మెరుస్తూ ఉండేది. "ఏమిటా జాడ?" అని ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు జహాన్. "అది ఎక్కడికి వెళ్తుందో చూద్దాం పదండి!" అని శ్రేయ అంది.
వాళ్ళు ఆ జాడను వెంబడిస్తూ వెళ్లారు. జాడ శ్రేయ మంచం కిందకు వెళ్లింది. ఆ మంచం కిందకి చూడగా ఒక రహస్య గది కనిపించింది! అప్పుడు, మృదువైన నీలిరంగు బొచ్చుతో, ముద్దుగా ఉండే మొప్ అనే ఒక రాక్షసుడు కనిపించాడు. మొప్ పిల్లలకు మంచం కింద నిద్రపోయే ముందు సరదా కథలు చెబుతాడు, మరియు 12 భాషల్లో మాట్లాడగలడు! మొప్ తన గదిలో చాలా కోల్పోయిన సాక్సులు సేకరిస్తాడు.
"హలో! నేను మొప్. నేను ఇక్కడ కోల్పోయిన సాక్సులను దాచిపెడతాను," అని మొప్ నవ్వుతూ అన్నాడు. "మీరు చూస్తున్న ఈ రంగురంగుల జాడ, నేను సాక్సులను ఎలా క్రమబద్ధంగా ఉంచానో చూపిస్తుంది!"
అలా మాట్లాడుకుంటుండగా, ఒక్కసారిగా భారీ శబ్దం వినిపించింది. దీన్ని వినగానే జహాన్, శ్రేయ భయపడిపోయారు. లైట్లు ఆరిపోయాయి మరియు అలారం మోగింది. అది ఒక పెద్ద శబ్దంతో మొదలైంది. జహాన్ చెవులు మూసుకున్నాడు. శ్రేయ భయంతో వణికిపోయింది, కాని మొప్ మాత్రం ప్రశాంతంగా ఉన్నాడు. "చింతించకండి, ఇది అంతా బాగానే ఉంటుంది," అని మొప్ అన్నాడు. "స్పేస్ స్టేషన్ లో ఒక సాంకేతిక సమస్య వచ్చింది, దానివల్ల ఇది జరిగింది."
మొప్ వాళ్ళని ఓదార్చాడు. "ఈ స్టేషన్ చల్లగా మారడానికి కారణం ఇదే. మనం వీలైనంత త్వరగా దీన్ని పరిష్కరించాలి!" అని మొప్ చెప్పాడు. జహాన్ వెంటనే తన బొమ్మల ట్రక్కులను చూపిస్తూ, "నా ట్రక్కులతో సమస్యను పరిష్కరించవచ్చు!" అన్నాడు. శ్రేయ కూడా ఆలోచించి, "నేను నా నృత్యంతో సహాయం చేస్తాను! నేను శాస్త్రీయ నృత్యం చేస్తే, స్టేషన్ సిస్టమ్స్ శాంతిస్తాయి!" అంది.
ఆ తర్వాత, జహాన్ తన బొమ్మల ట్రక్కుతో స్టేషన్ చుట్టూ తిరిగాడు, మరమ్మత్తులకు సహాయం చేశాడు. శ్రేయ భారతీయ శాస్త్రీయ నృత్యం చేస్తూనే ఉంది, మరియు మొప్ స్పేస్ స్టేషన్ వ్యవస్థలతో తన భాషలో మాట్లాడటం మొదలుపెట్టాడు. జహాన్, శ్రేయ మరియు మొప్ కలిసి పని చేయడం మొదలుపెట్టారు.
జహాన్ తన ట్రక్కులను ఉపయోగించి చిన్న చిన్న మరమ్మతులు చేశాడు. శ్రేయ తన నృత్యంతో స్టేషన్ వ్యవస్థలను శాంతింపజేసింది. మొప్ తన ప్రత్యేక మాటలతో సిస్టమ్స్ తో కమ్యూనికేట్ చేస్తూ సమస్యలను పరిష్కరించాడు. క్రమంగా, స్టేషన్ మళ్ళీ వెచ్చగా మారింది. లైట్లు వెలిగిపోయాయి మరియు అలారం కూడా ఆగిపోయింది. వాళ్ళు చేసిన కృషి ఫలితంగా, స్టేషన్ తిరిగి యధాస్థితికి వచ్చింది.
అందరూ కలిసి విజయాన్ని జరుపుకోవడానికి పిజ్జా మరియు పీనట్ బట్టర్ సాండ్విచ్ తిన్నారు, జహాన్ కి ఇది చాలా ఇష్టం. అప్పుడు మొప్ మంచం కిందకు వెళ్లిపోయి, వాళ్ళని చూసి నవ్వుతూ, "ఇప్పుడు నేను మీ అందరి గురించి ఒక కథ చెప్తాను!" అన్నాడు.
అందరూ కలిసి పనిచేయడం యొక్క ప్రాముఖ్యతను వారు నేర్చుకున్నారు మరియు వారి ప్రత్యేక సామర్థ్యాలను ఉపయోగించడం ద్వారా సమస్యలను ఎలా పరిష్కరించాలో తెలుసుకున్నారు.