ஒரு நாள், சோஃபியாவும், யவோன்னும் ரகசியத் தோட்டத்திற்கு அழைக்கப்பட்டனர். மின்னும் ஒரு குறிப்பின் மூலமாக அவர்கள் அங்கு அழைக்கப்பட்டனர். சோஃபியா இளவரசிகளைப் பற்றியும், நடனத்தைப் பற்றியும் விரும்பினாள். யவோன்னுக்கு பிரெஞ்சு கலாச்சாரம் மற்றும் வரைதல் பிடிக்கும்.
ரகசியத் தோட்டம் ஒரு மாயாஜால இடமாக இருந்தது. வண்ணமயமான பூக்கள், உயரமான மரங்கள், தெளிவான நீரூற்றுகள் என ஒவ்வொன்றும் ஒரு கனவுலகமாக காட்சி அளித்தன. தோட்டத்தில் ஒரு இனிமையான, மயக்கும் மெல்லிசை கேட்டுக்கொண்டிருந்தது. அந்த இசையின் ஒலி அவர்களை ஒரு புதிரான இடத்திற்கு அழைத்துச் சென்றது. சோஃபியா ஆர்வத்துடன், "எவ்வளவு அழகான இசை! நான் அதைத் தேடிச் செல்கிறேன்!" என்றாள். யவோன்னும், "தோட்டத்தின் அழகை ரசிப்போம். அந்த இசையை வரையும் முயற்சி செய்வோம்." என்றாள்.
அவர்கள் சென்றபோது, நீல நிறத்தில் ஒரு பூனை மிதக்கும் ஒரு பெரிய குமிழிக்குள் இருந்தது. அதுதான் சூசூ, குமிழி பூனை. சூசூவின் உடலில், வானவில்லின் நிறங்கள் இருந்தன. அவள் குமிழிகளை உருவாக்கும்போது, பாடல்கள் உருவாகும். அந்தப் பாடல்கள் கேட்பவர்களுக்கு மகிழ்ச்சியையும், உற்சாகத்தையும் அளிக்கும். சூசூ கவலை தோய்ந்த முகத்துடன் காணப்பட்டாள்.
"எனக்கு என்ன ஆனது என்று தெரியவில்லை! என் குமிழிகள் பாடல்களை உருவாக்க மறுக்கின்றன! ஒவ்வொரு குமிழிலும் ஒரு மெட்டு இருக்கிறது. ஆனால், இப்போது மெட்டுக்கள் காணாமல் போய்விட்டன!" என்று சூசூ கூறினாள். சோஃபியா, "கவலைப்படாதே சூசூ! நாம் உதவலாம்!" என்றாள்.
யவோன், "நான் ஓவியம் வரைவதில் வல்லவள். காணாமல் போன மெட்டுக்களை நான் வரைந்து தருகிறேன்."
சோஃபியா, "நான் பாடல்களில் சிறந்தவள். காணாமல் போன மெட்டுக்களைக் கண்டுபிடிக்க உதவுகிறேன்."
அவர்கள் மூவரும் இணைந்து, காணாமல் போன மெட்டுக்களைத் தேடத் தொடங்கினர். அவர்கள் ஒரு பிரெஞ்சு இசைப் பெட்டியைக் கண்டார்கள். அந்தப் பெட்டியில் ஒரு சிறிய துண்டு மெட்டு இருந்தது. யவோன், அந்த மெட்டை வரைந்தாள். சோஃபியா அந்த மெட்டைப் பாடினாள். சூசூவின் உடலில் இருந்த நீல நிறம், பச்சை நிறமாக மாறியது. பின்னர் அவர்கள், சிரிக்கும் ஒரு காளானுக்குள் நுழைந்தார்கள். காளானுக்குள், ஒரு மெட்டு ஒளிந்திருந்தது. அதை யவோன் வரைந்தாள். சோஃபியா பாடினாள். சூசூவின் உடலில் சிவப்பு நிறம் தோன்றியது.
அவர்கள் தேடியபோது, அழகான நீரூற்றைக் கண்டார்கள். நீரூற்றில் சில மெட்டுக்கள் இருந்தன. யவோன் அவற்றை வரைந்தாள். சோஃபியா பாடினாள். சூசூவின் உடலில் மஞ்சள் நிறம் தோன்றியது.
இறுதியாக, அவர்கள் காணாமல் போன அனைத்து மெட்டுக்களையும் கண்டுபிடித்தனர். யவோன் வரைந்தாள், சோஃபியா பாடினாள். சூசூ தனது குமிழிகளை உருவாக்கினாள். குமிழிகள் மீண்டும் பாடல்களை உருவாக்கின. தோட்டத்தில் ஒரு அற்புதமான இசை நிகழ்ச்சி நடைபெற்றது. சூசூவின் உடல் வானவில்லின் எல்லா நிறங்களையும் காட்டியது. சோஃபியா மற்றும் யவோன் மகிழ்ச்சியாக நடனமாடினார்கள்.
அவர்கள் சேர்ந்து செய்ததால், எல்லா பிரச்சனைகளையும் தீர்த்துவிட்டார்கள். சோஃபியா, யவோன் மற்றும் சூசூ ஆகியோர் ஒருவருக்கொருவர் உதவியதால், அவர்கள் எந்தக் கஷ்டத்தையும் கடந்து செல்ல முடியும் என்பதை உணர்ந்தனர். ரகசியத் தோட்டத்தில் மீண்டும் மகிழ்ச்சி பெருகியது.