ณ หมู่บ้านหิมะเล็กๆ แห่งหนึ่ง ที่ซึ่งทุกสิ่งเต็มไปด้วยความสนุกสนานและอบอุ่น ท่ามกลางหิมะขาวโพลนอาศัยอยู่กับเพื่อนรักสามสหาย ได้แก่ บีรอน เจ้าหมีขนปุยผู้มีเมตตา, บู๊ป หุ่นยนต์ตัวจิ๋วจากดวงจันทร์, และกัปตันปอมปอมโจรสลัดผู้ร่าเริง
บีรอน เจ้าหมีผู้มีขนสีน้ำเงินเข้มดุจท้องฟ้า กำลังวุ่นวายกับการเตรียมงานเลี้ยงน้ำชาประจำปี ขนปุยของบีรอนฟูฟ่องเป็นพิเศษ นั่นหมายความว่าอากาศข้างนอกจะหนาวเย็นสุดๆ และจะเกิดพายุหิมะขึ้นในไม่ช้า บีรอนกระซิบกับตัวเองว่า "วันนี้คงต้องอบอุ่นเป็นพิเศษสินะ" เขาจัดเตรียมโต๊ะน้ำชาอย่างพิถีพิถัน ประดับด้วยดอกไม้หลากสีสันที่ปลูกในหมู่บ้าน
บู๊ป หุ่นยนต์ตัวจิ๋วสีแดงสดใส บินวนรอบๆ บีรอนด้วยความตื่นเต้น "บี๊ป บี๊ป! งานเลี้ยง! บี๊ป!" บู๊ปส่งเสียงเบาๆ พร้อมกับสั่นเสาอากาศของเขา บู๊ปมีพลังวิเศษคือสามารถฉายภาพกลุ่มดาวต่างๆ ได้ และยังช่วยเก็บความฝันของเด็กๆ ในหมู่บ้านอีกด้วย
กัปตันปอมปอม ผู้สวมรองเท้าบู๊ทวิ้งๆ กำลังเต้นรำด้วยความดีใจรอบๆ เรือคัพเค้กของเธอ "ฮูเร่! ปาร์ตี้! ฮูเร่!" กัปตันปอมปอมตะโกนด้วยเสียงใสๆ เรือของเธอไม่เคยจมเลย เพราะเคลือบด้วยน้ำตาลที่กันน้ำได้
ทันใดนั้น พายุหิมะก็โหมกระหน่ำอย่างรุนแรง! หิมะตกลงมาอย่างหนักหน่วง ทำให้ดอกไม้หลากสีสันที่กำลังจะถูกนำมาประดับงานเลี้ยงค่อยๆ จมหายไปในหิมะ
"โอ๊ะโอ๋!" บีรอนอุทานด้วยความตกใจ "ทำไมพายุหิมะถึงได้รุนแรงเช่นนี้!" เขาพยายามมองผ่านหิมะที่หนาทึบ "ดอกไม้ของพวกเรา..."
บู๊ปบินขึ้นไปในอากาศ พยายามมองหาต้นตอของพายุหิมะ "บี๊ป...แปลก...บี๊ป"
กัปตันปอมปอมมองไปยังเรือคัพเค้กของเธอ "ถึงเวลาออกปฏิบัติการแล้ว! พวกเราต้องหาสาเหตุของพายุหิมะนี้ให้ได้!"
พวกเขาทั้งสามจึงขึ้นเรือคัพเค้กของกัปตันปอมปอม มุ่งหน้าออกไปยังพายุหิมะอย่างกล้าหาญ กัปตันปอมปอมส่งเสียงเชียร์ให้กำลังใจเพื่อนๆ "ฮูเร่! ไปเลย! ฮูเร่!"
บู๊ปใช้พลังของเขาฉายภาพกลุ่มดาวต่างๆ บนท้องฟ้าที่มืดมิด เพื่อพยายามหาทิศทาง "บี๊ป...กลุ่มดาวหายไป...บี๊ป"
หลังจากเดินทางฝ่าพายุหิมะไปได้ระยะหนึ่ง บู๊ปก็พบว่ากลุ่มดาวที่เคยส่องประกายในยามค่ำคืนนั้นหายไปบางส่วน "บี๊ป! กลุ่มดาวหายไป!" บู๊ปส่งเสียงเตือนเพื่อนๆ
บีรอนใช้ขนของเขาจับทิศทางลม "ดูเหมือนว่าพายุนี้จะเกี่ยวข้องกับกลุ่มดาวนะ" บีรอนกล่าวด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
กัปตันปอมปอมชี้ไปยังทิศทางหนึ่ง "ถ้าอย่างนั้น เราต้องไปที่ถ้ำคริสตัล!"
พวกเขาทั้งสามเดินทางมาถึงถ้ำคริสตัล ซึ่งเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยคริสตัลวิเศษต่างๆ ที่คอยควบคุมสภาพอากาศของหมู่บ้าน พวกเขาพบว่าคริสตัลประจำกลุ่มดาวต่างๆ นั้นหายไป
ภายในถ้ำ บู๊ปใช้พลังของเขาเพื่อสำรวจหาสาเหตุ "บี๊ป...คริสตัลหายไป...บี๊ป"
บีรอนพยายามค้นหาเบาะแส "พวกเราต้องตามหาคริสตัลเหล่านี้ให้เจอ ก่อนที่หมู่บ้านของเราจะหนาวเย็นไปกว่านี้"
กัปตันปอมปอมปลอบเพื่อนๆ "พวกเราต้องไม่ยอมแพ้! มาช่วยกันคิดหาวิธีกันเถอะ!"
พวกเขาทั้งสามเริ่มมองหาร่องรอยต่างๆ ภายในถ้ำ พวกเขาพบว่ามีรอยเท้าประหลาดๆ ปรากฏอยู่
"รอยเท้าอะไรกันนะ?" บีรอนสงสัย
บู๊ปใช้พลังของเขาฉายภาพกลุ่มดาวต่างๆ ขึ้นมาอีกครั้ง "บี๊ป...รอยเท้านี้...บี๊ป...เหมือนกับ..."
กัปตันปอมปอมร้องขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น "เหมือนกับเงาของสัตว์ร้ายที่อยู่ในนิทานที่เราเคยอ่านเลย!"
"ถ้าเช่นนั้น เราต้องระวังตัวให้มากๆ!" บีรอนกล่าวเตือน
พวกเขาทั้งสามเดินตามรอยเท้าเข้าไปลึกยิ่งขึ้นในถ้ำ พวกเขาพบว่ารอยเท้านำพาพวกเขามายังห้องโถงขนาดใหญ่ ที่ซึ่งมีสัตว์ร้ายตัวหนึ่งกำลังพยายามขโมยคริสตัล
"หยุดนะ!" บีรอนตะโกน
สัตว์ร้ายตัวนั้นตกใจและพยายามจะหนีไป แต่กัปตันปอมปอมใช้เสียงเชียร์ของเธอหยุดมันไว้ได้ "ฮูเร่! หยุด! ฮูเร่!"
บู๊ปใช้พลังของเขาฉายภาพกลุ่มดาวต่างๆ เพื่อทำให้สัตว์ร้ายสงบลง
บีรอนเดินเข้าไปหากสัตว์ร้ายอย่างใจเย็น "ทำไมเจ้าถึงขโมยคริสตัลไป?"
สัตว์ร้ายตัวนั้นตอบกลับมาด้วยเสียงสั่นเครือ "ข้า...ข้าอยากให้หมู่บ้านของข้ามีหิมะตลอดไป..."
"แต่การกระทำของเจ้าทำให้หมู่บ้านเราไม่มีดอกไม้" บีรอนกล่าว
กัปตันปอมปอมให้กำลังใจสัตว์ร้าย "พวกเราจะช่วยเจ้าเอง!"
บู๊ปใช้ความรู้ของเขาในการประกอบคริสตัลคืนกลับไปยังตำแหน่งเดิม แต่ปรากฏว่าการจะวางคริสตัลแต่ละชิ้นนั้น ต้องวางตามทำนองเพลง
"พวกเราต้องหารูปแบบทำนองเพลงให้เจอก่อน!" บู๊ปกล่าว
"ให้ฉันช่วยเอง!" กัปตันปอมปอมร้องขึ้นมา "ฉันรู้เรื่องเพลงทุกชนิด!"
กัปตันปอมปอมเริ่มร้องเพลงและเต้นรำอย่างสนุกสนาน พร้อมทั้งช่วยวางคริสตัลตามทำนองเพลง
บีรอนใช้สติปัญญาของเขาช่วยจัดการเรียงคริสตัล
บู๊ปคอยฉายภาพกลุ่มดาวต่างๆ เพื่อดูว่าคริสตัลแต่ละชิ้นควรจะอยู่ในตำแหน่งใด
ในที่สุด พวกเขาก็สามารถวางคริสตัลได้ครบทุกชิ้น
พายุหิมะค่อยๆ หยุดลง ดอกไม้ต่างๆ เริ่มผลิบานอีกครั้ง
หมู่บ้านหิมะกลับมาสดใสอีกครั้ง ผู้คนต่างออกมาเฉลิมฉลองด้วยความสุข
บีรอน, บู๊ป และกัปตันปอมปอม มองหน้ากันด้วยรอยยิ้ม "พวกเราทำสำเร็จแล้ว!"
พวกเขาร่วมกันจัดงานเลี้ยงน้ำชาอย่างสนุกสนาน ดอกไม้หลากสีสันบานสะพรั่งไปทั่วหมู่บ้าน
สัตว์ร้ายที่เคยขโมยคริสตัลก็มาร่วมงานเลี้ยงด้วย พวกเขาทั้งหมดอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
การผจญภัยครั้งนี้สอนให้รู้ว่า การทำงานร่วมกันด้วยความรักและความเข้าใจ จะนำมาซึ่งความสำเร็จและความสุขเสมอ