Güneşin parıldadığı, yıldızların dans ettiği bir yerde, parıldayan bir Uzay İstasyonu vardı. Burası, Uzay Prensi Bearon'un, mavi mi mavi tüyleri olan, taç takan, çok sevilen bir ayı prensin eviydi. Bearon, hem çok iyi bir arkadaş hem de çok iyi bir kraldı. En sevdiği şeyler mi? Kucaklaşmalar, çay partileri ve herkese karşı adil olmak!
Uzay İstasyonu'nda, yüzen bahçeler, yıldız izleme terasları ve parıldayan yıldız haritalarıyla süslenmiş koridorlar vardı. İstasyonun her köşesi bir macera vaat ediyordu. Bearon'un en yakın arkadaşları, iki küçük kaşif, Azal ve Jahaan'dı. Azal, minik köpek yavrularını, çantaları, ayakkabıları ve balıkları çok severdi. Jahaan ise dinozorları, trenleri, inşaat ekipmanlarını, kamyonları, arabaları, uçakları, pizzayı ve fıstık ezmesini çok severdi.
Bir gün, Uzay İstasyonu'nda heyecan verici bir haber yayıldı. Dino-Yıldızlar'ın çağından kalma kayıp bir hazine bulunmuştu! Dino-Yıldızlar, eski zamanlarda uzay kayalarıyla yapılar inşa etmeyi seven, çok özel yaratıklardı. Bearon, Azal ve Jahaan'a bu gizemli hazinenin hikayesini anlattı. “Sevgili dostlarım,” dedi Bearon, “Dino-Yıldızlar, kayıp hazinelerine çok değer verirlerdi. Şimdi bu hazineyi bulma zamanı gelmedi mi?”
Azal heyecanla zıpladı, “Ben de ben de katılmak istiyorum!” Jahaan ise elini havaya kaldırdı, “Ben de! Dinozorlarla, kamyonlarla, her şeyle hazineyi bulabiliriz!”
Birlikte, Uzay İstasyonu'nun gizemli koridorlarında bir hazine avına başladılar. İlk durak, yüzen bahçelerdi. Orada, sevimli uzay köpek yavrularıyla karşılaştılar! Köpek yavruları, Azal'ın en sevdiği şeylerden biriydi. Azal, köpek yavrularıyla oynarken, Jahaan ise inşaat ekipmanlarına benzeyen uzay araçlarını inceledi. "Harika!" dedi Jahaan. "Bu araçlarla hazineyi bulabiliriz!"
Bir sonraki durak, mühendislik bölümüydü. Burada, Jahaan'ın sevdiği gibi kamyonlar, arabalar ve diğer inşaat araçları vardı. Jahaan, uzay araçlarını incelerken, Bearon onlara bir bilmece verdi: "Yıldızların fısıltısını dinleyin, haritalarda gizli işareti bulun!"
Birlikte, parıldayan yıldız haritalarını incelediler. Haritalar, onlara sonraki duraklarını gösteriyordu: Yıldız izleme terası! Teras, uzayın enginliğinin en güzel manzarasına sahipti. Burada, gökyüzünde parıldayan yıldızların arasında gizlenmiş bir ipucu buldular. İpucu, onları gizli bir odaya yönlendirdi.
Gizli odaya girdiklerinde, Dino-Yıldızlar'dan kalma eserlerle dolu bir dünya gördüler. Ve sonra... orada duran sandığı fark ettiler. Jahaan, hemen sandığı açmaya çalıştı. Kilitlenmişti. Azal, “Açmak için bir yol bulmalıyız!” dedi.
Bearon, onlara yol gösterdi. “Unutmayın,” dedi, “Gerçek hazine, birlikte çalışmak ve keşfetmektir!”
Birlikte, bilmeceleri çözerek sandığı açmanın yolunu buldular. Sandığı açtıklarında, altın veya mücevher yerine, yıldız şeklinde parıldayan taşlar buldular. "İşte hazine!" diye bağırdı Azal. "Bu taşlar çok güzel!" Jahaan, “Ama hazine sandıkta değilmiş!” dedi. Bearon gülümsedi. “Haklısınız çocuklar. Gerçek hazine, yolculuğumuzdu, birlikte çalışmaktı, ve birbirimize olan sevgimizdi.”
O günü kutlamak için, büyük bir çay partisi düzenlediler. Azal, yıldız şeklindeki taşları sevdiği çantasına koydu. Jahaan, uzay pizzası ikram etti, bu Uzay İstasyonu'nun özel yiyeceğiydi. Hep birlikte, Bearon'un minik şapkalarından ördüler ve taçlarını takıp hep birlikte güldüler.
O gün, Azal ve Jahaan, gerçek hazinenin ne olduğunu öğrendiler. Dostluk, keşfetme ve birlikte olmanın değeri, her şeyden daha kıymetliydi. Uzay İstasyonu, artık daha da parıldıyordu, çünkü içinde sevgi, neşe ve sonsuz macera vardı.