Soğuk ve gizemli bir ormanda, karların üzerinde sevimli bir kardan adam dolaşıyordu. Bu kardan adam, koyu turkuaz kulakları olan, kucaklanası bir kutup ayısıydı. Adı Pola'ydı ve buz gibi maceraları, sıcak kucaklaşmaları çok severdi. Pola, özellikle benzersiz kar taneleri aramak için Spooky Ormanı'na gelmişti. Bu ormanın her yeri, garip ve büyüleyiciydi. Bazı yerlerde 'ay taşları' gibi görünen büyük kayalar vardı, sanki uzaydan düşmüş gibiydiler.
Pola, ay taşlarının altında kar tanelerini incelerken, yere düşmüş bir parça buldu. Bu parça, Aarav'ın en sevdiği şeylerden biri olan bir dinozorun resmini taşıyan bir yapboz parçasıydı. 'Ne kadar ilginç!' diye düşündü Pola. Yapboz parçalarını toplamak, uzayı ve dinozorları seven Aarav için harika olurdu.
Ormanda gezinirken, garip bir gölge belirdi. Bu gölge, ağaçların arasından süzülüyor, sessizce hareket ediyordu. Pola, bu gölgeyi daha önce hiç görmemişti. 'Merhaba?' diye seslendi Pola, ama gölge cevap vermedi. Sadece etrafta dolaşmaya devam etti. Ormanın içinde yürümek, adeta bir bulmacayı çözmek gibiydi. Ağaçların dalları garip şekillerdeydi, ve her adımda yeni sürprizler ortaya çıkıyordu.
Pola, etrafta dolaşırken daha fazla yapboz parçası buldu. Her bir parça, farklı bir dinozorun resmini taşıyordu. Pola, bu yapbozları tamamlamak için çok heyecanlanmıştı. Bir yapboz parçası bulduğunda, o garip gölge yeniden ortaya çıktı ve şakacı bir şekilde parçayı saklamaya çalıştı. Pola, gölgeyi kovaladı, ormanın içinde koşuşturdu.
Gölge, yapboz parçasını bir ağacın arkasına sakladı. Pola, zekasını kullanarak parçayı buldu. "Yakala beni!" dedi gölge, kahkahalarla. Pola, gölgeyi takip etti. Gölge, bazen 'ay tozu' denilen yumuşak, beyaz tozların içinden geçiyordu. Pola, bu tozlardan geçerken hiç zorlanmadı, çünkü o çok dayanıklıydı. Bu arada, yapbozun diğer parçalarını da bulmaya devam etti.
Ormanda ilerledikçe, Pola farklı şekillerde kar taneleriyle karşılaştı. Bazıları yıldız şeklindeydi, bazıları ise kalbe benziyordu. Pola, bu kar tanelerini yapboz parçaları gibi kullanarak, gizemli bir şekil oluşturmaya karar verdi. Pola, yapboz parçalarını birleştirdikçe, gizemli şekil ortaya çıkmaya başladı. Sonunda, tüm parçaları birleştirdiğinde, özel bir kar tanesi şekli oluştu.
Son yapboz parçasını yerine taktığında, gölge yavaşça belirginleşti. Meğerse, gölge dost canlısı bir orman perisiymiş! Peri, Pola'ya gülümsedi. "Harika iş çıkardın!" dedi. "Bu özel kar tanesini seninle birlikte kutlayalım."
Orman perisi, diğer orman yaratıklarını topladı ve büyük bir kar tanesi partisi düzenledi. Herkes, Pola'nın oluşturduğu özel şekli hayranlıkla izledi. Kutlama sırasında, Pola'nın arkadaşları ona sıcak çikolata ikram etti. Pola, sıcak çikolatayı yaparken çok mutlu hissediyordu. Bu an, onun için unutulmazdı. Çünkü yardım etmek, bazen en güzel şekli oluşturmaktan bile daha güzeldi.
Parti bittiğinde, Pola, orman perisine veda etti. Ormandan ayrılırken, yeni arkadaşlar edindiği ve güzel bir macera yaşadığı için çok mutlu hissediyordu. Pola, ormanın içinden geçerken, Aarav'a yapbozları ve kar tanesi şeklini anlatmak için sabırsızlanıyordu. Pola, artık Spooky Ormanı'nın sırlarını biliyordu ve bu sırları arkadaşlarıyla paylaşmak için can atıyordu. Çünkü Pola, maceranın sadece yapbozları çözmekten ibaret olmadığını, aynı zamanda arkadaşlık ve dayanışma olduğunu da anlamıştı.