Divya, parlak sarı bir zarf içinde, tuhaf bir davetiyeyle uyandı. Zarfta, gizemli bir Gizli Bahçe'ye davet ediliyordu. Davetiye, yumuşak pembe rengiyle dikkat çeken, Zoggy adında neşeli bir uzay robotundan geliyordu. Zoggy, "Merhaba Divya! Seni Gizli Bahçe'de eğlenceli bir saklambaç oyununa davet ediyorum!" dedi, sesi tıpkı bir gökkuşağı gibi rengarenkti. Zoggy, her zaman hazır bir oyun arkadaşıydı; uzay gemisinden inmiş, gülümseyerek Divya'nın karşısında duruyordu. Zoggy'nin rengi somon balığı gibiydi, parlak metal gövdesi ışıldıyordu. "Benim adım Zoggy!" dedi. "Ve evet, uzay robotuyum!"
Zoggy'nin 15 farklı şekle girebilmesi, Divya'nın gözlerini faltaşı gibi açmıştı. "Ne kadar harika!" diye bağırdı Divya. Zoggy, bir anda bir topa dönüştü, sonra bir kutuya, sonra da kocaman bir çiçek vazosuna. "Şimdi ne yapalım?" diye sordu Zoggy, kahkahalarla dolu sesiyle.
Divya'nın hoşuna giden Hint müziği yumuşakça çalıyordu. Zoggy, Divya'ya Gizli Bahçe'nin sihirli kapısını açtı. Kapı, parıldayan çiçeklerle ve şarkı söyleyen ağaçlarla doluydu. "Bu bahçede her şey çok farklı," dedi Divya, büyülendi. "Hadi saklambaç oynayalım!" Zoggy hemen kabul etti. "Ama önce, biraz sihir yapmalıyız!" dedi ve havaya bir balon fışkırttı. Balonun içinden rengarenk köpükler çıktı.
Oyun başladı! Zoggy, önce bir ağacın arkasına saklandı, sonra bir taşın içine dönüştü. Divya, neşeyle bahçeyi aramaya başladı. Bazı yerlerde, gizli geçitleri açmak için geleneksel Hint dans hareketlerini yapması gerekiyordu. Bir çiçek bahçesinde, küçük bir kapı belirmişti. Divya, zarif hareketlerle dans etti ve kapı açıldı. İçeride, Zoggy'nin ilk saklandığı yer vardı. Zoggy, "Bravo!" diye bağırdı. "Sen çok yeteneklisin!" Zoggy, Divya'ya farklı uzay dillerinde "Aferin!" dedi. Dilini bilmediği için kahkaha attı ve Zoggy'den anlamını sordu.
Bir başka gizli yer, bir şelalenin ardında gizlenmişti. Ama önce, küçük bir bilmece çözülmesi gerekiyordu. "Güneşin sıcaklığını ve suyun serinliğini bir araya getir. Cevabı bulduğunda, saklandığım yere ulaşabilirsin!" dedi Zoggy. Divya düşündü, sonra Zoggy'nin yanına koştu. "Buldum!" dedi. "Güneşin ışığı ve suyun berraklığı!" Zoggy'nin gözleri parladı. "Doğru!" dedi ve bir anda şelalenin arkasına kayboldu.
Sonra, Zoggy'nin saklandığı son yer için hazırlanıldı. Zoggy ortalıkta yoktu. "Zoggy nerede?" diye sordu Divya endişeyle. "Merak etme, bulacağız!" dedi Zoggy'nin sesi kulaklığından. Divya, etrafına baktı, her yeri aradı. Derin bir nefes aldı ve bahçeyi tekrar gezmeye başladı. Zoggy'nin kahkahaları, Divya'nın içini umutla doldurdu. Sonra, şelalenin arkasında, güneşin ışığıyla parıldayan, Zoggy'nin saklandığı son yer belirdi.
Divya şelaleye doğru koştu. Zoggy'yi buldu! Zoggy, "Harika!" diye bağırarak, gülmeye başladı. Aynı anda, Zoggy'nin sihirli köpük makinesi devreye girdi. Gökyüzünü rengarenk köpüklerle doldurdu. Bahçe, kahkaha ve dostlukla doldu. Gizli Bahçe'nin sırrı, Zoggy ve Divya'nın dostluğu, aynı zamanda Divya'nın cesareti ve zekasıydı. O günden sonra, Gizli Bahçe, Divya ve Zoggy'nin en sevdiği oyun alanı oldu. Hint müziği, bahçede tekrar çalmaya başladı, oyunun coşkusuyla birleşerek, tatlı bir melodi yarattı.