Bir zamanlar, gökyüzünde, pamuk şekerleri gibi yumuşak bulutların arasında yüzen, masalsı Gökyüzü Adaları vardı. Bu adalarda her şey sihirliydi. Evler renkli şekerlerden yapılmıştı, ağaçlar meyve yerine notalar veriyordu ve rüzgarlar fısıltılarla şarkılar taşırdı. Bu şarkılar, Gökyüzü Adaları'nın en önemli özelliğiydi, tıpkı Camila'nın dans etmeyi ve şarkı söylemeyi sevdiği gibi.
Gökyüzü Adaları'nın kralı, derin gök mavisi tüylere sahip, kocaman ve sevimli bir ayı olan Kral Fırtınaydı. Kral Fırtına, adalarda adaletle hüküm sürer, kucaklaşmaları ve çay partilerini çok severdi. Üstelik, kürkünün ne kadar kabardığına bakarak hava durumunu tahmin edebilirdi! Asası baldan yapılmıştı ve dünyanın en uzun toplu sarılma rekoruna sahipti. Gizli yeteneği ise minik şapkalar örmekti.
Bir gün, Gökyüzü Adaları'nda bir şey ters gitti. Rüzgarların fısıltıları kesildi. Şarkılar kayboldu. Çayların tadı tatsızlaştı ve dans eden kimse kalmadı. Bu, Camila'yı çok üzerdi, çünkü o dans etmeyi çok severdi! Kral Fırtına, bu garip durum karşısında çok endişelendi. “Bu böyle olmamalı!” dedi, sesindeki yumuşaklıkla. “Hemen bir çözüm bulmalıyız!”
Kral Fırtına, sihirli haritasını çıkardı. Bu harita, tıpkı Isabelle'in resim çizmekten hoşlandığı gibi, güzelce çizilmiş bir resimdi. Harita, onu sorunun kaynağına götürecekti. Harita, bir ormanın içinden geçerek, parıldayan nehirlerin üzerinden süzülerek, gökkuşaklarının altından geçerek ilerliyordu. Yolculuk sırasında, Kral Fırtına bir bulmacayla karşılaştı. Çözmek için bal çubuğu asasını kullandı! Sonra, minik şapkalarını örerek, bir çözüm buldu. Hava birden değişti, çünkü Kral Fırtına'nın kürkü hiç olmadığı kadar kabarmıştı; yağmur yağabilir gibiydi! Daha sonra, bir de arkadaş edindi. Parlayan boynuzlu ve dost canlısı bir tekboynuz, ona yardım etti. Bu, Isabelle'in en sevdiği yaratıktı! Tekboynuz ona, haritadaki bir sonraki duruma doğru rehberlik etti.
Nihayet, Kral Fırtına, şarkıların kaybolmasına neden olan kişiyi buldu: huysuz bir bulut! Bu bulut, şarkı söylemekten ve dans etmekten hiç hoşlanmıyordu! Camila gibi dans etmeyi sevmeyen birini hayal etmek çok zordu. Bulut, adalardaki müziği durduruyordu. Kral Fırtına, huysuz buluta doğru yavaşça yaklaştı. Ona, ne kadar güzel bir gün olduğunu ve şarkıların ne kadar önemli olduğunu anlattı. Sonra, baldan yapılmış asasıyla demlediği en güzel çayından ikram etti. Huysuz bulut, ilk başta isteksizdi, ama çayın tadına bayıldı! Kral Fırtına, bulutu Gökyüzü Adaları'nda yapılacak büyük bir konsere davet etti. Ona eğlenceli ve neşeli bir zaman geçireceğine söz verdi.
Bulut, yavaşça fikrini değiştirdi. Kral Fırtına'nın nazikliği, bulutun kalbini yumuşatmıştı. Konser günü geldiğinde, Gökyüzü Adaları'nda her yer rengarenk süslerle doluydu. Müzisyenler şarkılarını çalmaya başladı, dansçılar dans etti ve herkes eğlendi. Camila da dansa katıldı ve kahkahaları yankılandı. Huysuz bulut, bu coşkuyu gördüğünde gülümsedi. Gökyüzü Adaları'nın şarkıları geri döndü! Rüzgarlar yeniden fısıldamaya başladı ve güzel şarkılar taşıdı. Çaylar tatlandı ve Kral Fırtına'nın kürkü her zamankinden daha kabarık oldu!
O günden sonra, Gökyüzü Adaları'nda her zaman müzik vardı. Kral Fırtına, adalarda mutluluğun ve uyumun devam etmesini sağlamak için elinden geleni yaptı. Ve tabii ki, ara sıra çay partileri düzenlemeyi de ihmal etmedi!