Karlı Köyü'ne hoş geldiniz! Burada, her yer bembeyazdı ve çocuklar her gün dışarıda oyunlar oynardı.
En sevdikleri oyunlardan biri de futboldu.
Sahada koşuşturur, kahkahalar atarlardı.
Ama Karlı Köyü'nde yaşayan en özel kişi, Zuzu adında, gök mavisi, sihirli bir Kedi'ydi.
Zuzu, kocaman, pembe bir baloncukta yaşardı ve o baloncukta uyurdu.
En sevdiği şey, sihirli baloncuklar üflemekti.
Bu baloncuklar patladıklarında, içlerinden harika şarkılar çıkardı! Her baloncuk farklı bir melodi taşırdı.
Zuzu'nun tüyleri, etrafta çalan müziğe göre renk değiştirirdi.
Eğer neşeli bir şarkı çalıyorsa, tüyleri rengârenk olurdu.
Sakince mırıldanırsa hava değişirdi.
Bugün, Pedro ve Andres yine futbol oynamak için dışarı çıktılar. "Hadi, gol atalım!" diye bağırdı Pedro, topu kaleye doğru sürerken.
Andres de topu yakalamak için koşuşturuyordu.
Hava o kadar güzeldi ki, Zuzu bile baloncuk evinden çıkıp onlara bakıyordu.
Zuzu’nun tüyleri güneş ışığında parlıyordu.
Zuzu, baloncuklarını üflemeye başladı. İlk baloncuk, "Neşeli Kuşlar" şarkısını çaldı. İkinci baloncuk ise "Koşuşturmaca Rallisi" melodisini.
Ama birden bir şeyler oldu...
Hava kararmaya başladı.
Güneş, gri bulutların arkasına saklandı.
Rüzgar esmeye başladı ve çocuklar üşümeye başladı.
Zuzu'nun tüyleri de grileşti.
Baloncuklar artık güzel melodiler yerine garip sesler çıkarmaya başladı.
Sanki şarkı söylemeyi unutmuş gibiydiler.
Pedro ve Andres şaşkınlıkla birbirlerine baktılar. "Neler oluyor?" diye sordu Andres.
Zuzu, endişeyle baloncuklarına baktı.
Bir şeyler ters gidiyordu.
Hava gittikçe soğuyor, kar taneleri hızlanıyordu. Çocuklar futbol oynamayı bırakıp içeri gitmek zorunda kaldılar.
Zuzu, "Mırrrrr!" diye mırıldanarak havayı düzeltmeye çalıştı.
Ama olmadı.
Hava daha da kötüleşti.
Kar fırtınası başladı.
Köyün etrafı bembeyaz oldu.
Herkes evlerine çekildi.
Pedro ve Andres, Zuzu'nun yanına geldiler. "Zuzu, ne yapacağız?" diye sordu Pedro.
Zuzu, "Bilmiyorum...
Ama bir şeyler yapmalıyız!" dedi.
Zuzu, baloncuklarını tekrar üflemeye çalıştı.
Ama baloncuklar yine garip sesler çıkardı.
Sonra, Zuzu'nun aklına bir fikir geldi. "Bana yardım edebilir misiniz?" diye sordu çocuklara. "Elbette!" diye cevapladı Andres. "Bizim için neler yapabileceğini bilmiyoruz!" Pedro ekledi.
Zuzu, "Haydi, birlikte bir şarkı besteleyelim!" dedi.
Pedro ve Andres, Zuzu'nun baloncuklarına şarkılar söylemeye başladılar.
Birlikte futbol oynamaktan, Karlı Köyü'nün güzelliğinden, kar tanelerinin dansından bahsettiler.
Zuzu'nun tüyleri yavaş yavaş renk değiştirmeye başladı.
Mavi, yeşil, sarı...
Sanki gökkuşağı gibiydi.
Zuzu, baloncuklarını üfledi ve bu sefer, içlerinden harika bir melodi çıktı.
Melodi, Karlı Köyü'nün neşesini geri getirdi.
Hava yavaş yavaş açılmaya başladı.
Güneş yeniden parladı.
Kar taneleri dans etmeyi bıraktı. Çocuklar, yeniden dışarı çıkıp futbol oynamaya başladılar.
Zuzu'nun baloncukları, Karlı Köyü'nün her yerine şarkılar yaydı.
Herkes mutluydu.
Zuzu'nun tüyleri rengârenk parlıyordu.
O günden sonra, Karlı Köyü'nde her şey daha da güzel oldu. Çünkü herkes, birlikte çalışmanın ve müziğin gücünü öğrenmişti.